Na drie maanden is deze website weer online. De bezoeker die al bekend was met mijn website, zal het opvallen dat er hier en daar wat veranderd is. De belangrijkste verandering: voorlopig is mirjammolenbeek.nl vooral een blog&vlog over breien. Bij de ‘veelgestelde vragen’ lees je hoe het met andere onderdelen, zoals breilessen, zit. Ik ben namelijk aan het herstellen van een burnout.
Het was al de bedoeling dat ik me vooral zou gaan concentreren op bloggen en vloggen, omdat ik begin januari weer in het onderwijs aan de slag zou gaan. Daar dacht ik weer heel veel zin in te hebben: ritme, geen zorgen over inkomen als zelfstandig ondernemer en dat doen wat ik jaren geleden vreselijk leuk vond. Maar na twee dagen werken ging mijn lampje uit. Burnout…
Dit zag ik niet aankomen, en was een heel heftig begin van 2019. Achteraf gezien waren er natuurlijk voortekenen, maar dat is echt achteraf. Het had niet met de nieuwe baan te maken. Het had niet te maken met de stress ervoor over een eigen onderneming, jong gezin, kleine vaste baan in de boekhandel. Een burnout gaat denk ik om iets veel diepers. Om gedrag dat je (jezelf) als kind hebt aangeleerd. Gedrag dat je als volwassene lang lijkt verder te helpen. Tot er een gebeurtenis komt waarna je beseft: nee, dit aangeleerde gedrag is zelfdestructief, niet behulpzaam.
Dieper dan dit wil ik er niet op ingaan. Het zijn mijn ervaringen, iedereen ervaart een burnout anders. Wat ik wel wil, is verder met dit blog en alles wat eromheen hoort. Herstel komt immers met zorg voor jezelf, doen wat je leuk vindt. Ironisch genoeg schreef ik daar eerder al een blog over. Dat is ook wat ik deze dagen heel veel doe: breien! Wat fijn dat ik die uitlaatklep heb. Het helpt. Hoewel ook echt niet altijd, soms kan ik me er niet toe zetten.
Wat ik heb geleerd tijdens het herstellen van een burnout: ik deed wat ik leuk vind en daar ga ik de komende tijd lekker mee door. Bloggen&vloggen over wol en breien. Anderen leren breien en daarmee laten ervaren hoeveel rust breien in je leven kan brengen. Af en toe in de boekhandel werken. Heel veel tijd doorbrengen met mijn gezin, maar ook met dingen doen voor mezelf. En ik hoop daarvan genoeg energie te krijgen om er weer helemaal bovenop te komen, en beter! Ik ervaar vervelende dagen. Maar gelukkig ook hele fijne. Liefde van kanten waarvan ik het nooit had verwacht.
Heel herkenbaar, al zag ik mijn burnout wel aankomen. Toch bleef ik doordenderen om te proberen aan alle eisen, wensen en grillen van mijn omgeving te voldoen. ‘Ik kan dit wel’, dacht ik altijd. Niet dus. Ik ben erachter gekomen, dat je voor jezelf moet zorgen, en dat een ‘NEE’ naar andere een ‘JA’ is naar jezelf. Na 15 maanden ben ik er nog steeds niet, maar dat hoort erbij. Genoeg is genoeg. Sterkte!
Dankjewel dat je dit deelt! Zoveel mensen in mijn omgeving blijken een burnout te hebben van wie ik het niet wist… Het helpt me om erover te praten, tips van anderen te horen, en het belangrijkst: vervolgens een eigen pad te kiezen. Voor jou ook veel sterkte! Ik heb nog een heerlijk wolletje van je liggen waar ik binnenkort mee aan de slag ga 🙂
Ik has juist op Ravelry (dd 19 februari) gevraagd hoe het met je ging….
Nou hier is dus het antwoord ?
Mooi beschreven. … BE STRONG..
Groetjes Pien
Hoi Pien,
Dankjewel voor je bericht, zowel hier als op Ravelry!
Liefs, Mirjam
Wat goed dat je er over praat. Ik herken het helaas, jaren geleden heb ik ook een burn-out ervaren. Had een hele drukke baan als directiesecretaresse voor 5 directeuren. Tot mijn lampje uit ging, ik een paar keer zo maar bijna ben gevallen en de huisarts constateerde dat mijn bloeddruk veel te hoog was. Dat was de druppel voor mijzelf, waarna ik gestopt ben met werken.
En nu? Aanvankelijk heb ik een tijdje als zzp’er gewerkt als directiesecretaresse, maar daar lag mijn hart niet meer. Ook is een paar jaar geleden reuma bij mij geconstateerd, waardoor werken als directiesecretaresse veel te zwaar is; sterker nog, werken in loondienst kan en wil ik niet meer (heb goede en slechte dagen waardoor ik me niet voor 100% in kan zetten voor een werkgever).
Sinds vorig jaar doe ik eindelijk wat ik heel graag doe: lekker haken en breien. Ik ontwerp inmiddels zelfs haak- en breipatronen voor onder andere wolwinkels, en ik kan mijn eigen tijd indelen. Hoe gaaf is dat! Ik geniet volop.
Dus doe waar jij je goed bij voelt, Mirjam. En ik hoop van harte dat je weer plezier zal vinden in datgene wat je gaat doen. Heel veel sterkte.?
Hoi Ingrid,
Dankjewel voor je reactie! Ik merk echt dat door erover te praten, anderen ook hun verhaal willen delen. Het is gek genoeg fijn als mensen van wie jij denkt ‘die heeft alles voor elkaar’ vaak een soortgelijk verhaal (gehad) blijken te hebben. En helemaal fijn te horen dat het altijd weer goed komt!
Heerlijk dat je nu doet waar je blij van wordt! Ik zie op Insta altijd voorbij komen wat voor leuke dingen je doet, geniet ik van! Bij mij is het stomme: eigenlijk deed ik vorig jaar precies waar ik blij van werd! Mijn burnout komt echt voort uit een hele oude, straffende stem die altijd maar zegt dat het nooit goed genoeg is. Dus dat is nu de grootste uitdaging: accepteren dat goed goed genoeg is (en dat het soms zelfs stukken minder mag 😉 ).
We zien erlkaar vast eens onder het genot van een kopje koffie/thee en een brei-haakwerkje 🙂
Liefs, Mirjam
Lieve Mirjam,
Welkom terug, fijn dat je er weer bent voor vele nieuwe en oude breiers.
Dankjewel Marina, lief van je!
Lieve Mirjam,
Wat bijzonder dit te lezen. En wat rot voor je….dat het zo liep. Maar ook mooi, want zoals je zelf zegt, alles biedt altijd weer nieuwe inzichten en mogelijkheden.
Ik zit zelf sinds ongeveer 2 maanden ook thuis met een burn-out. Je omschrijft het zelf heel mooi….. het gaat om iets veel diepers, om iets uit je kind-zijn. Ergens doet het me goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Al vind ik het heel rot voor je dat ook jij hier doorheen gaat.
Één positief ding: ik ben wel weer aan het breien geslagen. Jawel, een grotere versie van de Luik trui.
Alle goeds, veel liefde en sterkte gewenst.
Liefs, Sifra.
Lieve Sifra,
Dankjewel voor je bericht! En wat rot te lezen dat je ook met een burnout kampt…Nee, je bent niet de enige, dat merk ik ook sinds ik erover durf te praten! Wat helpt breien goed hè, als je je ertoe kan zetten 🙂 Je bent van harte welkom (inclusief je lieve mannetje) om gauw en lekker bakkie te komen doen (en natuurlijk neem je dan je breiwerk mee). Je hebt mn nummer.
xx Mirjam
Hi Mirjam, we “kennen” elkaar niet, hoewel door Instagram hérken ik je wel?
In 2012 overkwam mij datgene wat ik nooit had verwacht, burn-out. Maar ik had een heel fijn leven, 2 fantastische kinderen, een lieve man, een goede baan, dus niks te klagen……. Afijn het hoeft ook niet slecht met je te gaan om toch beter te worden. Meer dan een jaar heeft het mij gekost om mijzelf opnieuw te vinden. En nu kan ik al lange tijd zeggen ” ik had het niet willen missen” En ja ook ik ben gaan breien?
Heerlijk!! Doe de dingen waar je energie van krijgt, ontdek & geniet!
Dankjewel voor je bericht! En heel fijn om te horen dat mensen die een burn-out hebben gehad, later vaak zeggen dat je ‘het niet had willen missen’. Nu kan ik me die zin voorstellen, afgelopen januari absoluut nog niet, haha!
Breien helpt echt zo hè :-). Leuk, hoe we elkaar via social media toch een beetje ‘kennen’. Wie weet ook eens in het echt!
Liefs, Mirjam